Fabryka Słowa

Odcinek "medyczny", w którym opowiadam o lekarzach i znachorach, profesorach bez licencjatu, siostrach, które nie są siostrami, cherlawych lisach, o tym, co ma wspólnego pielęgniarz z pampersem, a także o jednym z filmów wszechczasów, który ma już 66 lat i ani trochę się nie zestarzał.

Linki do moich mediów społecznościowych:

Facebook: https://www.facebook.com/fabrykaslowapl/

Instagram: https://www.instagram.com/anitaodachowska/

Blog: https://anitaodachowska.pl/

Linki źródłowe:

Dziś opowiadam o przyczajonym tygrysie, precyzyjnej herbacie i o młodzieży, która czai bazę. Mówię też o przyczajce, obczajaniu, czajeniu i wyczajaniu. I o tym, dlaczego w części krajów herbata to tea i podobne nazwy, a części to czaj.

Poniżej wrzucam Wam obiecane linki:

Facebook: https://www.facebook.com/fabrykaslowapl/

Instagram: https://www.instagram.com/anitaodachowska/

Blog: https://anitaodachowska.pl/

Linki źródłowe:

W odcinku sekciarskim opowiadam o tym, jak na czereśniowym drzewie użądlił mnie szerszeń, i o tym, co insekty mają wspólnego z sektą. Udowadniam też, że entomolodzy to mistrzowie słowotwórstwa. Dowiecie się też, od czego uzależnione są robale, i tego, kim jest Mały Wódz Wielki Niepokój. Zapraszam!

Poniżej wrzucam Wam obiecane linki:

Facebook: https://www.facebook.com/fabrykaslowapl/

Instagram: https://www.instagram.com/anitaodachowska/

Blog: https://anitaodachowska.pl/

Dziś opowiadam o słowach, które wylosował dla mnie słowomat, więc nie miałam żadnego wpływu na to, o czym będę mówić.  Te słowa to plutokrata, hajs i niedajmiech. Co je łączy? Choć pierwsze to termin polityczny, drugie to wyraz potoczny, a trzecie to nieużywane już słowiańskie określenie pewnej osoby, wbrew pozorom, łączy je bardzo wiele.

Opowiadam także o bogaczach, skąpcach, marzycielach, sponsorach Michała Anioła, a nawet o jednym garden party, które stało się anegdotą. Zainteresowani? To odpalajcie dzisiejszy odcinek!

Jeśli podobają Wam się te moje słowne felietony, zaobserwujcie moje kanały i media społecznościowe (linki poniżej), a jeśli tylko macie ochotę, podzielcie się wrażeniami lub podrzućcie jakieś słowa, które chcielibyście, żebym rozebrała. Zrobię to z dziką rozkoszą! ;)

Kobieta to brzmi dumnie, prawda? Gdyby jednak Edyta Górniak zaśpiewała swoją piosenkę „Jestem kobietą” w czasach sarmackich, uznano by, że sama siebie obraża lub z jakiegoś niezrozumiałego powodu przechwala się, że jest niewiastą niskiego stanu, służącą, która m.in. karmi i oporządza świnie. W sumie w przypadku Edzi Górniak to byłaby dziś najmniej dziwna i niezrozumiała rzecz, jaką robi, ale nie będę się pastwić.

Kobieta to dziś powszechnie używane – zarówno w języku potocznym, jak oficjalnym, w tym naukowym – słowo określające dorosłą osobę płci żeńskiej. Ale dawniej tym słowem można było obrazić niejedną niewiastę. Dlaczego? Zapraszam do słuchania dzisiejszego odcinka, w którym opowiadam o tym i paru innych słowach, które w ciągu stuleci zmieniły swoje pierwotne znaczenie. Dla wytrwałych historia o tym, co robiłam z rajtuzami będąc dzieckiem. Ciekawa jestem, czy ktoś jeszcze tak ich używał...

Nie wiem, jak jest w innych językach, ale mam wrażenie, że my, Polacy, mamy pewien problem z nazywaniem wszystkiego, co związane z życiem intymnym. To nie mój wymysł, bo przeprowadzono różne badania, które potwierdzają, że wpływ na taki dystans do „tych spraw” miał czas zaborów, kiedy jedyną ostoją języka polskiego był Kościół katolicki, a tu o intymności to nawet dzisiaj się mówi w sposób infantylny lub wypaczony. A potem przyszedł czas PRL-u i domy z betonu, w których nie było wolnej miłości, jak śpiewała kiedyś Martyna Jakubowicz.

Językoznawcy i seksuolodzy uważają, że na szczęście to się zmienia, a szczególnie – że każda para tworzy swój własny język erotyczny. 

Oprócz dość ładnych słów, jak:

• kochanie się
• zbliżenie

niestety, zostały nam w polszczyźnie takie koszmarki, jak:

• współżycie 
• stosunek płciowy
• obcowanie płciowe

a jeszcze gorzej:

• spółkowanie

czy już prawdziwy dramat:

• kopulowanie

I tu, cały na biało, w glorii zwycięzcy, bo wkrótce zdominuje tę sferę nazewniczą, wkracza do naszego języka... No, właśnie! Co to za słowo? I jak się znalazło w języku polskim? Zapraszam do wysłuchania dzisiejszego odcinka.

Jest takie jedno słowo w języku polskim, w którym jak u tegorocznego zwycięzcy Oscara za najlepszy film jest WSZYSTKO WSZĘDZIE NARAZ. Nie do wiary, że w pięciu zestawionych ze sobą literach może być tyle ekspresji i emocji, zarówno negatywnych jak pozytywnych. I ile jest kontekstów, w jakich użyjemy tego słowa, tyle ono ma znaczeń. Używamy go, gdy jesteśmy wściekli, zaskoczeni, zdziwieni, oczarowani, przerażeni, pełni uznania zadowoleni, niepewni, a niektórzy używają go nawet jako przecinka, czego absolutnie nie polecam, bo to jest najgorsze z możliwych form użycia tego słowa. Co to za słowo?  Już pewnie się domyślacie. A jeśli nie, to koniecznie posłuchajcie tego odcinka. W OGÓLE GO POSŁUCHAJCIE! Będzie mi bardzo miło, a Wam - mam nadzieję - wesoło.