Gerrit, Een Drent uit Hoogeveen

Westergaard,Deens cartoonist, Salman Rushdie met een fatwa aan z'n broek, Asia Bibi moest dood, Pakistan, Teheran, nine eleven in New York, Parijs, Brussel en ga zo maar door. Komt er dan nooit een eind aan volkshysterie? Nee, de homo sapiens zelf is het probleem.

Wat hij in Engeland geleerd had, kon hij nu in de praktijk toepassen. Hij kreeg een compliment van de majoor. Een overplaatsing met directe bevordering tot sergeant sloeg hij af.

Dinus moet zich melden bij majoor Platenburg voor een patrouille. Maar vreemd is dat halverwege de majoor het commando aan hem overdraagt. Was de majoor verdwaald?

Hoe kon het dat mortiergranaten niet ontploften na dropping uit een vliegtuig? Dinus wist het antwoord en gaf een demonstratie. Aanschouwelijk onderwijs zogezegd. Lichtkogels aan de hemel was het sein om mortiergranaten af te schieten. Paniek bij de commandant. TNI-aanval afgeblazen.

Oude woorden. Gedachten over het verleden. Spelletjes van toen. Een draaitol. Meccano voor constructie. Het Drents Programma van de RONO.

Slapen in een goederenwagon onder een klamboe. Nachtelijk bezoek. Voorbereidingen tegen een vijandelijke aanval . De mortieren stonden opgesteld.

Het begint met een brief van zijn broer Henk, die vraagt hoe het werkelijk is in Indie nav slechte berichten. Zijn antwoord sturen zij door naar dagblad De Waarheid. Dinus is woest. Hij zou bevorderd worden, maar dat werd teruggedraaid.

Zijn vader Hendrik en moeder Johanna trokken met drie kleine kinderen naar Asten voor een beter bestaan. Maar helaas, zij overleed nog geen 30 jaar jong. Hendrik ging terug naar Tiendeveen. Zijn jongste zoon Gerrit boerde goed tot het onheil hem vloerde.

Dinus had een poosje een hondje. Tijdens treinbewaking zag hij karbouwen tussen de rails grazen. 1 werd dodelijk geraakt. Bij wegversperringen was er kans op trekbommen of mijnen en soms een vuurgevecht.

Standplaats Batoeradja. Vooral patrouille lopen. Een alarmerend bericht op een muur. Snelle actie gewenst. Verrassingsaanval. Rampokkers overmeesterd.

Spaarbankboekje 1953. Zegeltjes sparen. Volle spaarkaart inleveren op het postkantoortje Noordscheschut. Dienstgeheim. Betreft militair paspoort met inhoud. Grenadier Koopman was en is de weg kwijt. Want waar moet hij als stukscommandat naar toe? Naar Moergestel!

Een school opknappen, zodat de kinderen weer les konden krijgen. Het dorpshoofd ondersteunen. Betalingen naar rang. Correspondentie.

Noord, 13e wijk, Hoogeveen. 1950. Op de boerderij van Fieten kwam ik vaak als jochie. Vrouw Dirkje had lang haar in een vlecht. Op zondag werd alleen het hoognodige gedaan, want dan gingen ze ter kerke. Gij zult niet doden, hoorden ze daar, maar dat gebod gold niet voor vliegen. Toen zij twaalfeneenhalf jaar getrouwd waren gaven zij een feestje.

Biografie Dinus Kuik. Uitvoeren van patrouilles. Beschoten worden door een sniper vanuit een boom. Aanpakken rampokkers. Beveiliging van een kampong. Aanval in een pikdonkere nacht door een sawah. 2 doden.

Dinus Kuik is op Sumatra aangekomen en in zijn autobiografie beschrijft hij waaruit hun werkzaamheden bestaan. Het is erg gevaarlijk en spannend, zeker als je nog geen enkele ervaring met het bestrijden van guerrilla's.

1966 Alkmaar. Een kosthuis zoeken was problematisch. Hoe vulde ik daar mijn vrije tijd in? 1971 Assen. In de kost bij de familie Flokstra. 1980 Leeuwarden met drie reorganisaties. Vanaf 1 september 1984 rayon Den Haag als personeelschef.

Augustus 1961. Begin van mijn spoorse loopbaan. Opleiding binnen- en buitendienst. Veel detacheringen. Steeds weer bij vreemde mensen in de kost en steeds weer nieuwe kollega's.

Het is vreemd gegaan met de naamgeving in Nederland. Rare namen werden verzonnen. Maar ook verbastering was veel aan orde. Luister maar.

Het vreemde begin van een stamboom. Een artikeltje in de Veenmol ,waarop een leuke reactie volgt. Haar opa heet ook Harm, net als mijn vader en ze ziet gelijkenis op een foto. Er komt ook nog een andere Koopman in beeld met een opmerkelijke ontknoping.

Speciale aandacht voor Tonnis H. Er was altijd wel wat met deze jongeman. Horlogemaker? Het zal wel. Op wacht zat hij te slapen. Maar alles in een sarong hield hem wakker. De periode Kertapati was ten einde.

In de rivier de Ogan zwommen grote vissen met scherpe tandjes. Ze hapten naar op de wc zittende mannen. Een uitje naar Palembang werd een avontuur op de pont. De verjaardag van koningin Wilhelmina werd in dronkenschap gevierd.

Veel van het dagelijks leven speelt zich af bij de kali, de rivier Ogan. Ze hebben er hun wc's en douchen daar. Samen hebben ze een baboe en een djongos ter beschikking. Wachtlopen in Kertapati. Een onverwacht drama met een dode tot gevolg.

Bewaking spoorbrug Touwtje aan een trekbom. Een boer moet die bom lospeuteren. Bomaanslag op een trein.

Een digibeet . Veranderingen zijn lastig. Niet iedereen gaat er in mee. Het zwarte pak in de kerk. Modernisering van het NS-station Hoogeveen. De mechanische grote bek. De meermanskaart. Dat was nog eens voordelig op reis. Bijna iedereen blij.

Bewaking verkeersbrug over de rivier Ogan en een station. De spanning begon toe te nemen door de politionele acties. Op een open wagon voor de locomotief als bewaker meerijden was erg spannend, want er kon een bom ontploffen. Er viel een dode.

Als klein kind leerde je al welke normen en waarden er golden. De eerste en volgende klassen van de Lagere school. Discipline werd hardhandig bijgebracht. Dirk is nog woest als hij eraan denkt. Later werd het nablijven en strafregels schrijven.

De eerste dagen in de tropen. Acclimatiseren en wennen aan ander eten. Zelf een bed fabriceren. Na ruim een week begon het echte werk dwz patrouilleren en wachtlopen. De eerste gesneuvelde in Kertapati.

Einde rijwielvierdaagse Assen. Veel fietsen op het perron. Sik met twee wagons naar Spoor 1 gereden. Een vreemde mevrouw uit Glimmen. Machinist van een goederentrein, die na lange nacht koffie wil en daarmee een conflict oproept.

Beschrijving van de eetzaal aan boord tijdens de storm, glad en glibberig. Wie wel ging eten wilde zsm weer naar z'n nest. In de buurt van de evenaar zwierf Neptunus rond. Traditie was dat iedereen werd gedoopt en daarna bescherming genoot. Tenslotte aankomst in Palembang, op Zuid-Sumatra.

Wij leerden dat naar de film gaan de kortste weg naar de hel was. Daar was het geween en het tandengeknars. Kameraad Otto ging elke zondag. Het wilde westen met veel dode indianen. Dan mijn treinreis in dichte mist met de stoomtrein. De machinist ziet spoken.

Op de Indische Oceaan was het warm, erg warm. Zolang de zee rustig was, was het goed te doen, maar dat werd anders toen er een storm opstak en wat voor één. Dinus zag vliegende vissen. Plastisch beschrijft hij de smeerboel aan boord tijdens de storm.

Het laatste schooljaar bestond uit het maken van oude examenopgaven. Een black-out tijdens meetkunde. Studenten van toen. Diploma met cijferlijst. Felicitatierondes.

Port Saïd Egypte. Rondom het schip veel roeibootjes met kooplui. Ook een goochelaar met kuikentjes. Dan over het Suezkanaal en de Bittermeren. Langs het kanaal zagen ze potloodventers. Ergens nog een groene oase en dan naar de Indische Oceaan.

Geen klaverblad, nauwelijks autoverkeer, geen vliegveld maar wel een treinstation. Veel vervoer ging over water door kanalen en wijken, zoals turf. De boeren leverden hun melk aan de zuivelfabriek dmv pullen op melkbokken. Veel verbindingen waren nog zandpaden. Van aanrijdingen was nog nauwelijks sprake.

Richting het oosten over de rustige, inktblauwe Middellandse Zee. Dagelijks appèl. Waar is mijn droge worst? Ratten aan boord. Brieven schrijven, tijd zat. Nieuws uit Holland, het is er heet en wat voetbaluitslagen.

Het begon voor mij stressvol. Volgens de directeur was ik te braaf. Boekhouden snapte ik niks van. Dus laatste 2 jaar wiskunde. Enkele leraren en leerlingen. Het jaarlijkse toneelstuk vol amoureuze verwikkelingen.

Opgeleid tot treindiensleider in Hoogeveen en Assen. Eind jaren zestig begin Project Exploitatie Nevenlijnen. Detachering naar Appingedam. Van blokstelsel 3 naar A. Spannend. Korte opleiding en grote verantwoordelijkheid. In juli 1980 een ramp.

Operagala Concertgebouw 2023. Na wat lieflijke klanken van een harp ineens een harmonium. Nostalgische herinneringen. Minder harmonieus was het optreden van dominee Taverne.

In het ruim lagen zij in hangmatten. Het was heel krap. Douchen gebeurde met zout zeewater. De krijtrotsen van Dover. Sloepenrol oefenen. De eerste storm in de Golf van Biskaje. Zeeziek. Tropenkleding en door de Straat van Gibraltar.

In het Drents.
Jans bracht veevoer langs bij de boeren met een Opeltje. Roelof Fieten hielp hem soms. Op een transportfiets langs een wijk over een hobbelig zandpad, dus veel capriolen. En wat deden die twee daar verderop in een droge sloot?? Dörkie was veraldereerd. Wel eens gehoord van een nickstarte? Een windhoos met een slurf.

23 mei 1947 vertrek uit Assen naar Rotterdam. Inscheping op de Kota Baroe. Veel Militaire Politie, hoge omes en uitzwaaiers. Tenslotte de grote zee voor ons en de vervagende Nederlandse kust.

Een vonder over de wijk met daarnaast een leuning, mijn kanon. Ik kon vliegen als Peter Pan. Diverse activiteiten voor jongens. Vliegeren.

Nog 4 weken mortieropleiding ,wat excursies en op 5 december 1947 terug naar Nederland. Nog een weekje verlof oa bij zuster Aaltje en de familie Kassies in Havelte. In Assen werd hij instructeur. Had inmiddels verkering. Op 23 mei vertrek naar Indie met Kota-Baroe. Zijn voogden waren Femme en Seine Botter Fik in Meppel

Catharinus Annen uit Hoogeveen haalde een paar keer de krant als actievoerder en woordvoerder. De eerste keer met een werklozenmars in 1967 en de tweede keer in 1971 i.v.m. dreiging om gasputten te sluiten. Zelfs de BVD kwam in beeld.

Zijn vrouw heette in de volksmond Jo van Appe. Zij hadden geen kinderen maar wel twee jachthonden. Appe was jager met een dubbelloops geweer. Eén keer per jaar op vakantie naar Ventimiglia. Buurjongetje Jan mocht op een oude Solex rijden,maar dat ging mis.

Dinus is bevorderd tot Lance Corporal. Bij handgranaat werpen ging er iets mis. Er volgden nog wat speciale trainingen en daarna verlieten ze Glasgow. Een beer van een vent was een klier, maar niemand durfde hem aan te pakken totdat... Onder de blauwe plekken zagen ze hem terug.

Hendrik Kuik en Johanna gaan naar Asten. Zij sterft, 29 jaar oud. Met 3 kleine kinderen gaat hij terug naar Tiendeveen. Erbarmelijke tijd. De domeneer van Turfland vertelt. In Meppel woont schipper Seine Botter Fik. Zijn vrouw is de tante van mijn moeder. Haar begrafenis levert een verhaal op.

In de vrije tijd deden ze diverse spelletjes, zoals snookeren, darten, enz. Dinus ging vaak eten in Woolworth, omdat hij daar zelf kon kiezen en het eten lekker vond. Hij kreeg 2x een week leave en sliep dan in de YMCA. Overal klonk regelmatig het volkslied. Ook werden ze uitgenodigd bij community-singing.

Bethesdaziekenhuis. Operatie zusje van twee jaar. Huisarts Duymaer van Twist. Uit roemrijk geslacht. Weinig kennis van besmettelijke ziektes, zoals tbc, pokken en cholera. Schoolarts Brouwer.

Dinus beschrijft een veldtraining. Soms tot je middel door een riviertje waden en als je met wapen koppie onder ging had je veel schoonmaakwerk. In de vrije tijd achter de meiden aan.