In het belang van het kind

 Na het inschakelen van hulp voor haar dochter is moeder Roos het contact kwijt geraakt met haar kind. Ze heeft het gevoel dat niemand van de hulpverlening naar haar wil luisteren en daarom wil ze uit de ouderlijke macht gezet worden, maar dat is dan weer niet mogelijk.

Wendy is een trotste moeder van drie meiden, maar ook slachtoffer van huiselijk geweld. Het gevoel van onveiligheid, Wendy weet er alles van. En dat haar dochters dit ook zouden kunnen ervaren, wilde ze koste wat het kost voorkomen.

Jeugdzorg en de Raad voor de Kinderbescherming hebben het vermoeden dat de moeder aan ouderverstoting doet, terwijl juist haar kinderen voorlopig geen fysiek contact willen met hun vader.
Ze wil haar verhaal doen over hoe ze te laat besefte dat ze in een ongezonde relatie zat om anderen te waarschuwen. Wanneer je binnen een relatie niet kunt zeggen wat je denkt en voelt dan is dat ongezond en daar hoef je je niet voor te schamen. 

Heeft een ouder recht op omgang met zijn kind of heeft het kind recht op omgang met zijn ouder? Stel we zeggen dat het kind altijd recht heeft op omgang met zijn ouder, geldt dat ook als die ouder in detentie zit? En maakt het dan nog uit wat voor strafbaar feit die ouder heeft gepleegd?

Situaties kunnen heel moeilijk zijn. Dan is het belangrijk om afstand te nemen, alles goed te observeren en met een heldere verklaring komen waarom er bepaalde keuzes worden gemaakt. 

In deze aflevering spreek ik met een gescheiden vader die veroordeeld is en zijn straf heeft uitgezeten. Maar dat was niet voldoende.

Een gescheiden moeder kreeg te maken met Veilig Thuis. Er waren meldingen gedaan over haar als moeder. De missie van Veilig Thuis is het stoppen van alle vormen van huiselijk geweld tegen volwassenen en kinderen. Je kan, al dan niet anoniem, een melding doen als je vermoedens hebt van huiselijk geweld. De manier hoe Veilig Thuis bij de moeder en haar kinderen te werk ging, was voor hen een ware hel. 

Het is een gevoelig onderwerp, want zonder een officiële diagnose iemand narcist noemen levert vaak een rechtszaak op wegens smaad en laster. Die diagnose kan alleen vastgesteld worden als de persoon in kwestie meewerkt. Zo'n vrijwillige medewerking wordt praktisch altijd geweigerd, omdat ze zichzelf absoluut geen narcist vinden en het niet nodig vinden om daar onderzoek naar te doen (wat weer een kenmerk is van narcisme).

In deze aflevering wil een gescheiden moeder anoniem haar verhaal doen over haar ervaring met narcisme om zo anderen te waarschuwen.

Joyce is slachtoffer van psychische mishandeling door haar ex en Jeugdzorg nam het over. Ze wordt beschuldigd van het mishandelen van haar zoon. Hiervoor wordt geen enkel bewijs aangeleverd. De zoon van Joyce zegt zelf dat hij niet geslagen wordt door zijn moeder, maar ook naar hem wordt niet geluisterd.

Terugkijkend op haar werk als jeugdbeschermer, vindt Stephanie dat ze nooit aangenomen had mogen worden. Ze zou nu andere keuzes maken. In deze aflevering blikt ze terug op haar werk als jeugdbeschermer en vertelt ze ook hoe ze bedreigt werd door ouders die het niet eens waren met de beslissingen die genomen werden. 

Na haar scheiding maakte Karolina zich zorgen om de vader van haar kind. Ze zocht hulp bij Veilig Thuis, maar in plaats van hulp kwam er een uithuisplaatsing. Tot overmaat van ramp wil jeugdbescherming Karolina ook nog haar ouderlijke gezag afnemen.

Door ernstige anonieme meldingen komen de kinderen van een moeder onder toezicht te staan. De strijd die ze voert om deze valse beschuldigingen te weerleggen, leidt tot een uithuisplaatsing.

Een moeder ziet haar 2 kinderen niet meer door een vechtscheiding. Jeugdbescherming adviseert rust, maar daarmee begint ook het vervreemdingsproces...

Algemene introductie van de podcastserie voor de documentaire 'In het belang van het kind'