Eregalerij PLUS

Op zondag 16 april ontving fotocurator Marc Prüst fotograaf Sanja Marušić. Het Nederlands Fotomuseum kocht in 2021 haar serie Flowers in December uit 2015-16 aan, waarvan één werk permanent te zien is in de Eregalerij van de Nederlandse Fotografie.

De levendige kleuren van haar beelden zorgen voor nieuwe werelden. Daarbij laat ze zich sturen door de liefde voor het experimenteren met vormen, kleuren en lagen. Vervolgens maakt ze gebruik van uiteenlopende analoge en digitale technieken. Het beeld wordt daardoor soms verandert, waardoor het lijkt alsof je kijkt naar een schilderij. Voor Sanja zijn de performances, het creëren van een decor, de handgemaakte props en nabewerking net zo belangrijk als de foto zelf.

Op zondag 19 maart ontving fotocurator Marc Prüst fotograaf Elspeth Diederix. Het werk van Diederix Still Life Milk (2002) hangt in de Eregalerij van de Nederlandse Fotografie. 

Elspeth Diederix wil in haar werk de schoonheid van dingen laten zien. De wereld is volgens haar een oneindige rijkdom. Diederix zoekt in haar fotografie naar het moment waar alles werkelijk zichtbaar wordt. Zo laat ze ons als kijker zien hoe de wereld eigenlijk is: vol verassing en schoonheid. Still Life Milk  is één van de foto's waar Elspeth Diederix de Prix de Rome mee heeft gewonnen in 2002. Je kunt deze foto beschouwen als een stilleven in de Nederlandse schildertraditie: een compositie van alledaagse voorwerpen met een onderliggende, symbolische betekenis.

Op zondag 12 februari ontving presentator Bahram Sadeghi fotograaf Gilleam Trapenberg. Het werk van Trapenberg 'Kimani' (2019) hangt in de Eregalerij van de Nederlandse Fotografie. Deze foto komt uit de fotoserie 'This Surely Must be Paradise'. Met deze serie toont Trapenberg de complexe relatie tussen de bewoners van het Caribische eiland Sint-Maarten en de toeristen.

Hij raakte geïnspireerd door een hotelrecensie van een Amerikaanse toerist: ''Dit moet wel het paradijs zijn.'' Als een geboren en getogen Curaçaoënaar wist Trapenberg dat er achter dat 'paradijs' een heel andere werkelijkheid schuilging en wilde die blootleggen.'' Hij ziet een gemeenschap die afhankelijk is geworden van de komst van rijke westerlingen en daardoor erg kwetsbaar is - zeker in tijden van covid-19. De jongen op de foto is een scholier, herkenbaar aan zijn uniform. Hij kan symbool staan voor de toekomst van de Caraïbische eilanden. Zijn portret zet aan het denken over wat wel en niet wordt gezien, over wie in de schaduw staan en wie in het licht.

Haar werk Tupac Shakur (1993) hangt in de Eregalerij van de Nederlandse Fotografie. Dana Lixenberg staat bekend om haar portretten die de elementaire kenmerken van haar onderwerpen uitstralen.

In 1993 maakte Dana Lixenberg voor het tijdschrift Vibe foto's bij een artikel over Tupac Shakur. Zoals gebruikelijk nam Lixenberg meerdere foto's waaruit haar opdrachtgever kon kiezen. Het artikel vooral in op de tegenstelling tussen de gelanteerde rap-superster en de jonge zwarte man die van ernstige misdrijven werd beschuldigd. Twee jaar later werd Shakur neergeschoten. Hij was 25 jaar oud. Zijn muziek leefde voort net zoals zijn portret die op verschillende manieren verscheen: grafitti, t-shirts en als tatoeage.

Een van de werken uit de serie 'Strandportretten' (1992-1998)  van Rineke Dijkstra hangt permanent in de Eregalerij van de Nederlandse Fotografie. 'Kolobrzeg, Polen, 26 juli 1992' is een van de 'Strandportretten' (1992-1998) waarin ze individuen documenteert die gevangen zitten in een overgangstoestand. Begin jaren negentig portretteerde ze adolescente zwemmers op verschillende stranden in Oost- en West-Europa en de Verenigde Staten.

De focus en kracht van haar ouvre schuilt in het vastleggen van wat zowel uniek persoonlijk als universeel is aan haar onderwerpen. Zij plaatste kinderen, tieners en jongvolwassenen die haar opvielen vlak bij de vloedlijn, met de branding, horizon en lucht daarachter. De aandacht voor elk individu afzonderlijk en de gedetailleerde weergave van lichamen, houding en oogopslag geven de portretten een sterk persoonlijk karakter.

-

Marc Prüst ontvangt in deze aflevering fotograaf Hans Aarsman. Zijn werk Waterhuizen uit 1998 is opgenomen in de Eregalerij van de Nederlandse fotografie. Hans Aarsman reed rond 88/89' in zijn Citroën camper door Nederland en publiceerde in dagblad Trouw wekelijks een foto die hij staande op het dak van de auto had gemaakt. Tijdens de talkshow Eregalerij PLUS praat Marc met Hans Aarsman over zijn werk. Tevens bespreken ze een selectie uit de Eregalerij +1 foto's; foto's die door bezoekers zijn toegevoegd aan de Eregalerij.

Anne Geene is een fotografe die verzamelen en categoriseren tot kunst heeft verheven. Ze verzamelt niet zomaar, maar richt zich vooral op dat wat de natuur prijsgeeft. Zo beeldt ze bijvoorbeeld het concept ‘geluk’ uit in een verzameling van klavertjes 4. In deze aflevering vertelt Anne onder andere over haar verzameling grassprietjes die ze op verschillende bekende grasvelden verzameld heeft:  “Gras wordt eigenlijk een beetje ondergewaardeerd. Iedereen loopt er maar over heen. Zo kwam ik op het idee om gras wat belangrijkheid te geven. Als het op een belangrijke plek groeit dan wordt het ineens waardevol.”

In de Eregalerij van de Nederlandse fotografie is haar werk Perceel nr. 235, Encyclopedia van een volkstuinopgenomen. In het kader van dit project besloot Anne om een jaar lang in haar eigen volkstuin te gaan wonen om daar alle soorten die rondkruipen en groeien te fotograferen: “Ik dacht: dit is zo’n klein tuintje. Ik ben hier in drie weken klaar. Diezelfde middag dacht ik nog: dit krijg ik echt niet af.” Voor dit project heeft Anne Geene een camera gebruikt die 1 op 1 fotografeert. Dit betekent dat als het object scherp is, het object op het negatief dezelfde afmeting heeft als in de werkelijkheid. Anne licht toe: “Ik koos voor een camera die 1 op 1 fotografeerde, want ik wilde zo min mogelijk vertaling tussen de werkelijkheid en het beeld. Ik wilde het zo objectief mogelijk fotograferen.” Het hele verhaal van Anne hoor je in deze aflevering van Eregalerij PLUS.

In editie #21 vertelt fotograaf Jaap Herschel zijn verhaal, waar belangwekkende onderwerpen aan bod komen. Zo wordt onder meer de totstandkoming van zijn foto 'Dolle Mina's' besproken, een van de 99 iconische beelden welke is opgenomen in de Eregalerij van de Nederlandse fotografie. Zoals Jaap Herschel zelf zegt: "Ik heb wel mooiere foto's gemaakt, maar dit is een nieuwsitem dat een lange tijd meeloopt." Een opmerking waaruit een boeiend gespreksonderwerp voortvloeit over het onderscheid tussen 'mooie foto's' en 'foto's met nieuwswaarde'. In hoeverre bijten deze twee elkaar?

In aflevering 20 van Eregalerij PLUS vertelt Ilja Meefout over zijn ervaring als fotograaf in de hiphopscene en wat hem van andere fotografen onderscheidt: “De artiesten vonden het fijn dat er een fotograaf was die serieus aandacht aan hen besteedde en geen cliché beelden van hen maakte, zoals de beelden die je vaak in videoclips ziet. Ik heb grote interesse in de hiphop scene dus voor mij gaat een goed beeld veel verder dan dat.” Ilja Meefout maakte twee iconische beelden van Snoop Dogg, welke beide zijn opgenomen in de Eregalerij van de Nederlandse fotografie. Ilja vertelt over zijn ontmoeting met Snoop Dogg:

“Ik vroeg aan hem: “Mag ik 1 foto van je maken? Ik wil het voor die deur.” Ik deed 1 stap naar achteren en heb in totaal twee foto’s geschoten, meer niet. Als fotograaf moet je snel zijn, je hebt 5 seconden.”

Hoe is het Ilja gelukt om zo dicht bij mister-Snoop Dogg-himself te komen? En waarom koos hij voor deze uitsneden? Zijn uitgebreide verhaal hoor je in deze aflevering van Eregalerij PLUS.

In deze aflevering bespreken fotograaf Carel van Hees en presentator Bahram Sadeghi onder andere van Hees zijn werk Remy & Suzy, Geerlandthofschool, Rotterdam uit 1997, dat is opgenomen in de Eregalerij van de Nederlandse fotografie. Ook bespreken zij twee afbeeldingen die bezoekers van het Nederlands Fotomuseum hebben toegevoegd aan de Eregalerij.

In deze achttiende aflevering van Eregalerij PLUS ontvangt Marc Prüst fotograaf Wout Berger. Bergers werk 'Amsterdam, Diemerzeedijk, IBS-code 025-007' uit 1986 is opgenomen in de Eregalerij van de Nederlandse fotografie.

Op zondag 26 juni 2022 ontving presentator Bahram Sadeghi fotograaf Sara Blokland tijdens de 3e live editie van de talkshow Eregalerij PLUS. Haar werk Related: A Photographic Performance uit 2007 is opgenomen in de Eregalerij van de Nederlandse fotografie. In haar werk – als kunstenaar en curator – verkent Blokland haar familiegeschiedenis, waarin het jodendom, Suriname en de erfenis van de kolonisatie een rol spelen.

In deze zestiende aflevering spreekt presentator Marc Prüst fotograaf Marwan Bassiouni over zijn werk New Dutch Views #12 uit 2018 dat is opgenomen in de Eregalerij van de Nederlandse fotografie.

In deze vijftiende aflevering – de eerste live versie – van Eregalerij PLUS ontvangt Bahram Sadeghi de fotograaf Jaya Pelupessy. Pelupessy’s werk 'Developing Tray – Nederlands Fotomuseum Edition – The Studio Sculptures' uit 2021 is opgenomen in de Eregalerij. Hij onderzoekt op verschillende manieren hoe de fotografie een fysieke ruimte of object reproduceert op een plat vlak. Het resultaat daarvan is steeds een nieuw werk.

In deze veertiende aflevering van Eregalerij PLUS ontvangt Marc Prüst de fotograaf Max Natkiel. Zijn foto 'Paradiso' uit 1981 is opgenomen in de Eregalerij van de Nederlandse fotografie.

Het Nederlands Fotomuseum organiseert met Eregalerij PLUS een talkshow programma met lezingen, interviews en debatten waarin thema’s die in de Eregalerij centraal staan, zoals ‘witte vlekken’ in de fotogeschiedenis, nieuwe perspectieven voor fotografie en meerstemmigheid, aan bod komen. Eregalerij PLUS is een intieme talkshow met onder de bezielende leiding van (afwisselend) fotografiecurator Marc Prüst en schrijver/presentator Bahram Sadeghi op iedere derde zondag van de maand.

In deze dertiende aflevering van Eregalerij PLUS ontvangt Marc Prüst  fotograaf Paul de Nooijer. Zijn werk Electriclawnmowingiron uit 1977 is opgenomen in de Eregalerij van de Nederlandse fotografie. Is dit een surreëel beeld of commentaar op de burgelijke drang naar een aangeharkt leven?

In deze twaalfde aflevering van Eregalerij PLUS ontvangt Bahram Sadeghi fotograaf Willem Popelier. Zijn iconische fotoserie Afgekeurde identiteiten uit 2009 is opgenomen in de Eregalerij van de Nederlandse fotografie.

Al vele jaren worden pasfoto’s op officiële documenten gebruikt als bewijs van iemands identiteit. Maar sinds 2007 worden, door de introductie van gezichtsherkenningssoftware, in Nederland 39  eisen aan zulke foto’s gesteld. Fotograaf en kunstenaar Willem Popelier raakte hierdoor gefascineerd. Toen hij uit een bus werd gezet omdat hij niet op zijn pasfoto leek, besloot hij een kunstwerk rond het onderwerp te maken. Hij vroeg 39 portretstudio’s een pasfoto van hem te  maken die voldeed aan de eisen. Alleen sjoemelde hij telkens subtiel met de regels door stiekem zijn hoofd een beetje te kantelen of niet helemaal rechtop te zitten. Gevolg: 20 van de 39 werden verworpen. Welke zouden dat zijn?

In deze elfde aflevering van Eregalerij PLUS ontvangt Marc Prüst de fotograaf Vincent Mentzel. Zijn iconische foto 'Toeschouwers bij de voetbalwedstrijd Feyenoord- Ajax' in de Kuip uit 1969 is opgenomen in de Eregalerij van de Nederlandse fotografie. Vandaag vindt de klassieker weer plaats.

De fotografie van Sanja Marusic is een vorm van ontsnappen aan het alledaagse leven: het zijn magische beelden. Haar werk Flowers in December, 2015-2016 is opgenomen in de Eregalerij van de Nederlandse fotografie. Over haar werk zegt ze zelf: "Ik zou het fijn vinden als mensen zich kunnen verliezen in zo'n beeld, kunnen wegdromen in een andere wereld."