Oczy wiary

Odwieszamy wąskie rozumienie "powołania" i wracamy do podstawowego, szerokiego znaczenia tego słowa. Warto zacząć od fundamentu, potem łatwiej ściany stawiać ;)

Kiedy myślimy o przekazywaniu wiary, zwykle nie mamy na myśli wypełniania określonych regulaminów punkt po punkcie. I to jest OK. Ale jak myślimy o duszpasterstwie, o tworzeniu jakiejś grupy formacyjnej, to już nam nie przeszkadza produkowanie konspektów i wymyślanie regulaminów. Jakoś już pasuje. I z tym Franciszek dzisiaj dyskutuje. Posłuchaj Papieża!

Dotkniemy w tym odcinku lekko bogatych form, jakimi wyraża się nasza wiara, tego jak ją można zobaczyć w drugim człowieku. Tylko lekkie muśnięcie tematu, ale może wystarczy, żeby zatrzymać się na chwilę nad swoim własnym "wierzę" i pomyśleć o tym, co i jak można bardziej.

Czy modlitwa może być łatwa? Czy może być łatwa wiara? I jakie zadanie stoi przed nami dzisiaj?

Tak, jak w tytule, będzie o zaufaniu, ale też o jedności i jednolitości, które nie są tym samym, i o codziennym, ciągłym budowaniem więzi, która napełnia życie sensem.

Bardzo, bardzo często słychać teraz, że chrześcijaństwo nie potrzebuje dzisiaj nauczycieli, ale świadków. W tym kontekście warto posłuchać odcinka o duszpasterstwie młodych, o tym, jak przekazać wiarę kolejnym pokoleniom.

Gdyby młody wiedział, a stary mógł, nie byłoby nic niemożliwego!

Najedzeni prawdy "objawionej", objawiamy ją innym z zaangażowaniem, można powiedzieć, że zajadle. Raczej dobrych efektów to nie przynosi. Więc jak nieść tę naszą pochodnię wiary? Czy w ogóle to robić?

Czasami mylimy się całkowicie, gdy się nam zdaje, że iść drogą chrześcijańską, to myśleć tylko i wyłącznie o smutnych i nudnych rzeczach, albo że Bóg chce od nas byśmy wyrzekli się radości życia i smakowania go. To wielki błąd w myśleniu o Bogu! On nam dał życie z całym jego blaskiem, byśmy je przeżyli pełną piersią. Zróbmy tak!

Życie może i powinno smakować i być soczyste. I to tym dzisiaj papież Franciszek.

Rozwój projektu Oczy wiary jest uzależniony od Twojego działania - daj znać swoim znajomym o istnieniu strony oczywiary.pl, opowiedz o podkaście, powiedz światu, że można poznać nauczanie papieża Franciszka, długie kościelne dokumenty w przyjazny sposób i wiele na tym zyskać. Opowiedz o Oczach wiary przynajmniej jednej osobie - nic nie tracisz, a zyskać możemy wszyscy!

Przyjaciel, który posunął się do ostateczności po to, żeby Tobie dać to, co najlepsze. Posunął się dalej niż to, co jesteśmy w stanie zrozumieć.

Gdy myślę o zbawieniu, o tym, jak ono się dokonało, myślę często, że droga krzyżowa pokazuje nam przede wszystkim naszą kondycję. Bóg patrzy na nas i widzi, jak jesteśmy poharatni, pocięci, ubiczowani, niepodobni do ludzi. Czy nie o tym właśnie jest prawda, że Jezus wziął na siebie nasze grzechy?

Można wyemigrować bez ruszania się poza swój pokój, siedząc nawet w swoim dziecinnym pokoju rodzinnego domu. Można oderwać się od świata, od siebie, od swoich korzeni. Można. I o tym będzie dzisiaj. 

Kościół musi, Kościół powinien, Kościół ma obowiązek... Zwykle tak mówimy. Tymczasem, to ja muszę, powinnam i mam obowiązki. Ja, Kasia, Basia, Maria, Jacek.. Ty.

Co mówi Jezus o młodości w Nowym Testamencie? Co młodzi ludzie biorą od tych bardziej doświadczonych i czego bardziej doświadczeni młodszym nie powinni mówić? Zapraszam w podróż z Franciszkiem po tekstach nowotestamentalnych o młodych. 

Jakie są cechy młodego serca? Czym jest chwała młodości i jak się wyraża? Posłuchaj Franciszka, jak w adhortacji "Christus vivit" mówi o postawie młodości - Chrystus jest młody i to On czyni młodym wszystko, czego dotknie.

To mógłby być też odcinek o minimaliźmie, gdyby nie to, że rozeznanie to dar Boży, a nie tylko postawa życiowa czy jakaś wewnętrzna zdolność człowieka. Jeśli chcesz usłyszeć sugestię, że może nie powinieneś słuchać tego podcastu, jeśli chcesz wiedzieć czym jest rozeznanie w drodze do świętości  jak służy ono świętości, to jesteś w dobrym miejscu - posłuchaj papieża!

Czasem ktoś zarzuca papieżowi Franciszkowi, że nie wierzy w diabła. Wierzy. Pisze o nim bardzo wyraźnie w ostatnim rozdziale adhortacji o świętości. Nie ma świętości bez walki i o tym dzisiaj - zapraszam!

Sprawdź ile razy prowadząca pomyliła słowo "mistyczne" ze słowem "mityczne" i daj znać w komentarzach.

Papież Franciszek mówi dzisiaj o wspólnocie, o doświadczeniu Pana zmartwychwstałego, o trosce, o obecności. To o tym, też o tym, jest Wielkanoc - o tym, że między nami jest Pan zmartwychwstały tu i teraz, i do skończenia świata.

Posłuchaj Papieża!

Bóg na peryferiach, Bóg pukający z wnętrza naszego serca, żeby Go wypuścić, śmiałość wkurzająca i wyrywająca z utartej codzienności - to i jeszcze więcej w kolejnym odcinku adhortacji "Gaudete et exsultate". Bądź z nami, słuchaj papieża!

Cieszyć się i mieć dobry humor, nie tracąc przy tym realizmu życia, to zadanie na drodze do świętości, które stawia przed nami papież w kolejnym fragmencie adhortacji: Gaudete et exsultate, czyli "Cieszcie się i radujcie".
Świętość nie jest związana z ponurością, nadąsaniem i marudzeniem na zły świat. Zresztą, posłuchaj!

W czwartym rozdziale papież pisze o tym, jakie cechy świętości według niego są dzisiaj wyjątkowo ważne. W tej części będziemy słuchać o pierwszych z nich, ściśle połączonych: cierpliwości, łagodności i znoszeniu.

Dowiesz się, jak znieść najgorsze ze spokojem - jaka jest tajemnica wyjątkowo cierpliwych i łagodnych ludzi? Jak to wypracować?

Wydaje nam się często, że to Pan Bóg, gdy zgadzamy się z Jego wolą, bierze nas w swoją dłoń i pisze nami jak ołówkiem. Tymczasem...

Chrzescijaństwo stoi na dwóch nogach: na duchowości i na tym, czego nie zrobisz za milion dolarów. Posłuchaj!

Dlaczego święci są tacy wkurzający? Jak długo należy wstrzymywać się z życiem ewangelią? I co nam daje krzyż? Posłuchaj w kolejnym odcinku! Już dwudziesty!

"Jeśli Pan domu nie zbuduje, na próżno się trudzą budowniczy." Jeśli Pan nie pobłogosławi, daremny wysiłek. To On trzyma nas na swojej dłoni i nie pozwala, by włos nam spadł z głowy.

Moja babcia ma w zwyczaju wszystkim dookoła mówić, co powinni robić i jak. Przy czym jej "jak" jest zawsze super proste: "No po prostu, jak chcesz, to zrobisz! Ja nie chcę być gruba, to nie jem!" I rzeczywiście - szczuplutka, zdrowa starsza pani po dziewięćdziesiątce. Wielu z nas zazdrości jej krzepy.

Chociaż zaczynamy od przyswojenia ciężkiego pojęcia gnostycyzmu, kończymy normalnie, miłością. Tym, co najważniejsze. #tylkoMiłośćMaSens 

O czym papież Franciszek napisał w pierwszym rozdziale adhortacji o świętości? Kto może zostać świętym i jakie specjalne supermoce trzeba mieć, żeby osiągnąć świętość? W tym odcinku podsumowuję pierwszy rozdział adhortacji Gaudete et exsultate. 

"[Kiedy będziesz święty] staniesz się tym, co zamyślił Ojciec, kiedy ciebie stworzył i będziesz wierny twojej istocie." - czyli jak będziesz święty, to będziesz sobą! I to szczęśliwym sobą! "Każdy chrześcijanin na tyle, na ile się uświęca, staje się bardziej owocny dla świata." 

"Nie jest zdrowe miłowanie milczenia i unikanie spotkania z drugim, pragnienie odpoczynku i odrzucanie działalności, szukanie modlitwy i umniejszanie posługi. (...) Jesteśmy powołani do życia kontemplacją pośród działania i uświęcamy się w odpowiedzialnym i hojnym wypełnianiu naszej misji." 

"Miarą świętości jest to, jak wiele jest w naszym życiu z Chrystusa, oraz na ile, mocą Ducha Świętego, kształtujemy nasze życie na podobieństwo Jego życia." Czasem nam się zdaje, że Pan Bóg daje nam świętość, tymczasem Duch Święty bierze ją z Chrystusa i daje ludowi Bożemu poprzez świętych. Świętość jest dana w nas. Ona jest jak inne dary Ducha Świętego, czyli charyzmaty: nie nam, ale dla wspólnoty. Nam tyle, ile wspólnocie potrzeba. A my mamy służyć naszymi darami innych ludziom. 

Świętość jest pięknem, które Bóg w nas złożył i naszym zadaniem jest odkryć to piękno w sobie i dać innym ludziom to, co w nas najlepsze. To nie jest tak, że mamy naśladować choćby i najwspanialsze wzory świętości, bo naśladując, często zniechęcamy się, a przecież Bóg dla każdego przygotował jego własną drogę uświęcenia. Mamy tę drogę odkryć, zamiast zniechęcać się, że nie jesteśmy jak ten, czy inny święty. Każdy ma swoją drogę.

“Lubię dostrzegać świętość w cierpliwym ludzie Bożym” “Świętość jest najpiękniejszym obliczem Kościoła”

Powołanie do świętości jest powszechne. I ja i Ty mamy być święci. Papież zapowiada treść adhortacji jako przypomnienie nam naszego powołania oraz uaktualnienie wezwania do świętości w naszym konkretnym kontekście. Zapraszam do posłuchania pierwszych dwóch punktów Gaudete et exsultate!