De Lampdragers Podcast

Wil je je inschrijven voor mijn nieuwsbrief en wekelijks geïnspireerd worden over leiderschap & zeggenschap? www.thomasgroen.nl/nieuwsbrief Nurses Know Better. Bam. De naam liegt er niet om. In Het Groene Hart Ziekenhuis zijn ze een initiatief gestart om de verpleegkundigen meer zeggenschap te geven. Er moet meer naar verpleegkundigen geluisterd worden. Ook door artsen. Door verpleegkundigen, voor verpleegkundigen. Meer werkplezier, betere zorg en patiënttevredenheid. Je hoort van Susette hoe zij leiderschap toont en hoe ze dit geleerd heeft. Leiderschap betekent niet dat je altijd alles durft. Het betekent ook dat je fouten mag maken, dat je de angst en onzekerheid voelt en het toch doet. Omdat je weet en voelt dat het nodig is om actie te ondernemen. Want zonder actie, geen verandering. Super indrukwekkend.

Inschrijven voor mijn nieuwsbrief? www.thomasgroen.nl/nieuwsbrief

Ook interesse in 1 op 1 coaching? Bekijk www.thomasgroen.nl/coaching Shirley haar tekstuele review: Door de zin ‘Hee verpleegkundige, hoe is het met je?’ werd ik getriggerd. Ik zat op dat moment niet lekker in mijn vel (vermoeid, mijn werk-privé balans lag op z’n gat, ik stond 24/7 aan, eigenlijk bijna tegen het overspannen aan. Ook had ik wat onverwerkte gebeurtenissen uit mijn leven waar ik nog veel mee struggelde. Ik leefde voornamelijk vanuit mijn regels die ik mijzelf had opgelegd. De handvatten die ik kreeg tijdens het groepstraject hielpen al goed, maar ik was er nog niet helemaal. Ik was 1 brok emotie en merkte dat ik de eerdere gebeurtenissen een plekje kon geven door erover te praten. Ik vertrouwde je en daardoor was ik voor mijn gevoel open naar je. Er hebben heel wat tranen gevloeid, maar er was ook ruimte voor humor 😊 Op sommige momenten kon ik je vervloeken, dan dacht ik eindelijk dat ik wist hoe het in elkaar zat, dan bleek het nog niet zo te zijn. En al met al heb ik er ontzettend veel aan gehad. Mijn regels ‘Ik moet streng zijn’ & ‘ik mag niet falen’, zijn veel minder aanwezig dan voorheen. Ook ik ben een mens en ik mag fouten maken. Ik ben liever voor mijzelf geworden. Ook de regel ‘ik ben niet goed genoeg’, was 1 van mijn valkuilen. Waar ik vroeger bang was voor wat mensen van mij vonden, denk ik nu ‘als je mij niet goed genoeg vind, heb je lekker pech!’ Ik heb niet zoveel negatieve gedachten meer, en als ik ze wel heb blijf ik er niet meer in hangen, eerder kon zo bui mijn dag/week wel eens verpesten, en dat heb ik nu niet meer. Lang verhaal kort: ik zie nu een vrouw in die spiegel die weer geniet van het leven, die ook weet wat ze wil en zich niet meer zomaar uit de weg laat slaan door een obstakel. En wat heb ik dat de afgelopen jaren gemist! Thomas dank je wel!

Saskia van Witzenburg is verpleegkundige in hart & nieren. Ze wilde het al worden als klein meisje.

Verder is ze awardwinnaar: Opinieleider in de Zorg 2022, coach, strategisch adviseur, zorgmanager, spreker, dagvoorzitter & bestuurder.

Als HBO Verpleegkundige is ze jaren geleden haar carrière gestart met een passie voor de zorg.

Nu, ruim 20 jaar later, heeft ze veel in organisaties en voor individuen van betekenis mogen zijn.

Zeggenschap creëren binnen organisaties en landelijk is haar grootste passie, waar ze zich hard voor maakt. Durf je uit te spreken. Je bent het waard.

Als leidinggevende weet ze wat zorgprofessionals nodig hebben. Door simpel naar ze te luisteren en dat te faciliteren. "It's not about me, it's about we." Samen voor een betere gezondheidszorg.

Tevens is ze medeoprichter van Stichting Dit Is Goede Zorg en stichting The Healthcare Connectors.

Ze is een duizendpoot die graag het podium pakt om op te komen voor het mooiste vak van de wereld. Haar lijfspreuk: Let's Get Loud! Ze gelooft heilig in zeggenschap voor verpleegkundigen.

Ook interesse in 1 op 1 coaching? www.thomasgroen.nl/coaching Zoë is Verzorgende IG, 30 jaar. Ze had een hoog verantwoordelijkheidsgevoel, was perfectionistisch, deed dingen thuis. Ze was enorm geprikkeld buiten het werk om, had een kort lontje en geen energie. Ze wist, door eerdere therapie, echt wel in welk patroon ze zat. Ondertussen zette ze een glimlach op, terwijl ze zich minder voelde. Ze stond altijd voor een ander klaar en ze zette zichzelf op plek 5 ofzo. (Haar eigen woorden.) ​ ​​Als ze thuis was, zocht ze afleiding om maar bezig te blijven. Ze wilde hier normaal mee om leren gaan. Op een gegeven moment gingen Zoë en ik in gesprek. Ze voelde het nog niet, ze wist het niet, ​ze had twijfels van 'is dit het wel' en 'is dit mijn geld wel waard?'. ​​(Mijn traject was toen 2500 euro, nu 1500 euro.) Ze had al verschillende therapie sessies gehad. Ze dacht 'f**k, hij heeft me overtuigd. Mooie praatjes, hartstikke fijn maar ik ben erin getrapt. Ik ben erin geluisd.' Na wat sessies kreeg ze wat opdrachten en dacht ze: ik heb hier TOTAAL geen zin in. ​Waardoor ze zichzelf niet volledig gaf. In dit gesprek bespraken we letterlijk alle twijfels. Mijn boodschap aan haar: je doet dit voor jezelf, niet voor mij. En als jij 'ja' zegt, tegen jezelf en mij, gaan we naar de maan. En naar de maan ging ze. Van klein lampje naar schijnwerper. Haar angst tot een burn-out is vele malen minder en ze heeft na 30 jaar eindelijk een langetermijn doel. Dat geeft motivatie om keihard aan zichzelf te blijven werken. Dit is haar tekstuele referentie: Ik zette mijzelf altijd op de tweede plek & had een te hoog verantwoordelijkheid gevoel. Ik zocht afleiding in mijn werk en was onrustig in mijn vrije tijd. Ik trok mij te veel aan wat anderen van mij vonden en had weinig energie. Ik was mijzelf al redelijk bewust van mijn patronen, echter verbreek je die niet binnen een paar dagen, maanden en soms jaren. Thomas heeft aan andere werk methode vergeleken met de standaard trajecten die ik al eens doorlopen heb. Na een telefoongesprek werd ik steeds meer geïnteresseerd in het traject. Doordat Thomas flexibel, rustig en mij al vrij snel het vertrouwen gaf heb ik besloten het traject te starten. In het begin had ik mijn twijfels, “is dit wel iets voor mij?, gaat dit mij dan echt helpen?, is het weg gegooid geld?”. Maar daarin vond ik het ook fijn om mijn grenzen en eigen tempo aan te kunnen geven bij Thomas. Thomas bezit een soort magie denk ik om door mensen heen te prikken want ik kwam niet weg met “alles gaat goed hoor”. Dat vond ik vooral fijn aan de 1 op 1 begeleiding, dat iemand echt naar mij luistert en oprecht met mij meedenkt en zich kan verplaatsen in mijn obstakels. Ik kon zelf mijn dagen inplannen, wat veel rust gaf. Met humor en diepgang heb ik een fijne samenwerking mogen ervaren en nieuwe inzichten mogen ontdekken. Wat het mij heeft opgeleverd? Tot 10 tellen, en erover praten ipv opkroppen, gevoelens uitspreken, meer rust in mijn lichaam en geest. Bewustwording van mijn handelen & mijzelf op 1 zetten. Als laatste het puur bij mijn taken houden op het werk, en niet altijd alles maar willen oplossen. Ik ervaar nu een hoop rust maar vooral mijn angst tot een burn-out zijn vele malen minder. Doordat ik nu kan genieten van de kleine dingen en mijn vrije tijd, ipv altijd maar bezig zijn met werk of zorgen voor een ander. Ik ben nog niet waar ik wil zijn, maar ik heb na 30 jaar eindelijk een langetermijn doel en dat geeft motivatie om keihard aan mijzelf te blijven werken.

Inschrijven voor mijn nieuwsbrief en als eerste op de hoogte gesteld worden met tools, tips & tricks voor zelfzorg? www.thomasgroen.nl/nieuwsbrief In deze podcast is Dirk Delisse te gast. Dirk is begonnen als verpleegkundige, nu is hij mentor in de liefde. "Een Rijk Liefdesleven is weggelegd voor iedereen, mits jij hierin gaat geloven en ervoor gaat kiezen." Hij heeft meer dan 10.000 uur coaching en therapie gegeven en weet dus waar hij het over heeft. Na 15 jaar in het vak, opgeleid in o.a. de systeem-, schema-, acceptance and commitment-therapie, 10.000+ transformatiesessies verder en duizenden mensen tegenover hem is hij meer dan een professional. Dirk begrijpt dus als geen ander hoe moeilijk het is om voor jezelf te zorgen op de korte en lange termijn. We bespreken hoe jij gaat geloven in dat jij dat ook kan en daarvoor gaat kiezen. Dit gaat over de relatie met jezelf EN de relatie met de ander. We bespreken een aantal cruciale stappen naar een goede relatie met jezelf. Er zitten onwijs veel tips, tricks & tools in voor zelfzorg, zelfacceptatie & zelfliefde die je direct kan toepassen. www.dirkdelisse.nl

Wil je je inschrijven voor mijn gratis nieuwsbrief met tools, tips & tricks voor betere zelfzorg? www.thomasgroen.nl/nieuwsbrief Chermaine Kwant heeft door haar ervaring als patiënt, ondernemer, behandelaar én onderzoeker een unieke kijk op het werkleven. Als zelfbenoemd REBEL VOOR HET LEVEN vindt ze dat er best wat meer rebellen zouden mogen en moeten zijn. Dan bedoelt ze niet de personen die het nooit ergens mee eens zijn en overal tegenaan schoppen, maar échte rebellen. Die zijn kritisch naar zichzelf en een ander, kunnen lachen (vooral om zichzelf) en durven anders te zijn en te doen. ‘WANT EEN BEETJE MEER REBEL ZIJN BRENGT JE HEEL VER, GEEFT JE VEERKRACHT ÉN MEER PLEZIER IN JE WERK EN IN JE LEVEN’ "Noem me maar Cher." Toen ze 25 was, kreeg ze te horen dat ze nog maar één jaar te leven had. Inmiddels is ze 37, dat is een prestatie op zich, al ging daar wel een behoorlijke strijd met als bonus een dubbele longtransplantatie aan vooraf. Ze is bijna klaar met promoveren op de ziekte die eigenlijk haar dood zou worden, schreef ze het boek 'een ontiegelijk lange adem', is ze pionier in haar werk als diëtist en geniet ze daarnaast ook nog eens volop van elke dag. De rebel in haar heeft haar gebracht waar ze nu staat in het leven én in haar werk. Ze gunt jou, en iedereen in jouw organisatie, die rebel in zichzelf aan te zetten. En daar gaat ze jou bij helpen. Meer weten of lezen? www.chermainekwant.com

Zeggenschap & verpleegkundig leiderschap zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. In gesprek met Gerrie Bours, in combinatie met het onderwerp persoonlijk leiderschap, zelfzorg & haar grote passie Acceptance Commitment Therapy vloog de tijd voorbij. Gerrie Bours is hoofddocent, onderzoeker, verpleegkundig, expert verpleegkundig leiderschap. Zeer bevoegd en bekwaam in veerkracht en Acceptance & Commitment Therapy. Ze heeft mee gewerkt aan het Nurses in the Lead programma, Nurses on the Move & Train de Trainer. Nee. Dit is wat ze doet. Aldus Gerrie zelf. Niet wie ze is. Wie ze is, hoor je uitgebreid in de podcast. Dit is een masterclass op zich over verpleegkundig leiderschap en Acceptance & Commitment Therapy geworden. Vooral dat laatste. Verder hoor je: - Wat Gerrie zou zeggen of doen als zij de moed had gehad om te zeggen/doen wat zij nu niet durft. - Waarom deze podcast uit Gerrie haar comfort zone is. - Wat haar visie op en definitie van Verpleegkundig Leiderschap en Zeggenschap is.- Hoe je persoonlijk- en verpleegkundig leiderschap in de praktijk brengt.- Hoe je Zeggenschap in de praktijk brengt en concreet maakt. - Wat haar valkuilen en beperkende overtuigingen zijn. - Wat jezelf op 1 zetten inhoudt. - Wat veerkracht is. - Hoe je veerkrachtig(er) wordt. - Hoe je meer energie verkrijgt door je te focussen op psychologische flexibliteit in plaats van zelfoptimalisatie. - Hoe je accepteert wat je niet kan veranderen. - Hoe je met die vervelende, negatieve stem in je hoofd omgaat zonder je daarin mee te laten slepen. - Wat fusie & defusie inhoudt. - Mooie metaforen uit Acceptance & Commitment Therapy. - Onwijs veel herkenning, tips & tricks hoe jij Acceptance & Commitment Therapy in kan zetten voor betere zelfzorg.

Ben je verpleegkundige? Wil je ‘nee’ leren zeggen zonder schuldgevoel? Grip krijgen op je perfectionisme?

Dan is dit een podcast voor jou.

Inschrijven voor mijn nieuwsbrief? www.thomasgroen.nl/nieuwsbrief Mariska en Saskia van FlowFabriek snappen het. Als zorgverlener weet je wat her herstel van jouw patiënt of cliënt bevordert. Het is een tweede natuur om die klinische blik, je observatievermogen en je intuïtie in te zetten om te zien wat iemand nu nodig heeft. Maar wat heb jij ZELF nodig om op tijd te herstellen van een reeks van drukke diensten en lastige werksituaties? En hoe zorg je ervoor dat je thuis ook nog een leuke partner, ouder, kind, vriend of vriendin blijft? Het antwoord vind je hier. 10 direct toepasbare tips: van alles is verplicht naar werk- en privé in evenwicht Mariska en Saskia werken inmiddels 3 jaar zelfstandig als trainer, (team) coach en adviseur. Mariska was (onder andere) adviseur leren & ontwikkelen. Saskia was (onder andere) adviseur duurzame inzetbaarheid. Beiden verpleegkundige met een mooie missie: alle zorgmedewerkers behouden voor het mooiste werk: DE ZORG. Toen ik ze vertelde over De Lampdragers, wilden ze maar al te graag hun masterclass geven. Hieronder vind je een overzicht van de tips die ze gegeven hebben. Misschien denk je: “huh? Hoe zit dat dan met …… (die ene tip)?” Kijk daarvoor het YouTube interview of luister de podcast. (Je kan gewoon klikken op de links.) Overtuigingen en tips op zelfzorg Wat zeg jij tegen jezelf? Herken je je in een van de volgende stellingen? Als mijn collega’s het kunnen, moet het mij ook lukken. Ik zeg niks over deze hoofdpijn, anders ben ik een zeur. Dit is voor mij niet het goede moment om een werkgroep te leiden. Hier heb je de 3 tips: Zet je klinische blik op pauze. Gun jezelf ‘me-time’ en maak dit concreet. Maak een lijst van energiegevers. Overtuigingen en tips op werk-privé balans Wat zeg jij tegen jezelf? Herken je je in een van de volgende stellingen? Ik MOET echt zoveel diensten draaien, anders krijg ik het thuis niet geregeld met schoolvakanties of mantelzorg. Ik kan echt niks anders dan dit werk, op deze afdeling. Ik wil mijn kinderen alles kunnen geven, anders faal ik. Hier heb je 3 tips: Check je agenda op blinde vlekken. Anticipeer op periodes van druk of rust. Betrek je omgeving, maar echt! Overtuigingen en tips op werkdruk Wat zeg jij tegen jezelf? Herken je je in een van de volgende stellingen? Als ik dit niet zelf doe, wordt het niet goed genoeg gedaan. Ik kan pas pauze nemen als dit af is, dat doen we altijd zo. Als ik hard werk, voorkom ik dat ze iets negatiefs over me zeggen. Hier heb je 3 tips: Neem altijd pauze. Blijf opbouwend kritisch op hoe het werk gedaan wordt. Ga niet minder maar meer doen. Misschien denk je nu: HEH? MEER DOEN? Kijk het YouTube interview om antwoord op deze vraag te krijgen.

En die tiende tip dan?! Na deze negen tips heb je eigenlijk geen andere tips meer nodig, toch? Maar ik snap het, je wilt die tiende. Die tiende tip was een vraag in de masterclass aan De Lampdragers. Wat voor tips hebben we zelf nog? Ik geef je mijn twee beste tips met liefde. Gooi je telefoon in de hoek. Je telefoon is nummer 1 bron van afleiding & vermijding. Hij zorgt ervoor dat je niet vaker en beter voor jezelf zorgt. Nee. Je telefoon is geen vorm van ontspanning. Conclusie (en de elfde tip) Wat moet je nu met deze tips? Ten eerste: bekijk de YouTube video of beluister de podcast. Er zit onmisbare nuance en aanvulling in. Onder andere over ‘nee zeggen’, perfectionisme, persoonlijkheid, het tonen van lef & verpleegkundig leiderschap. Ik snap dat deze tips overweldigend kunnen voelen. Dus ik heb een elfde tip voor je. Maak het klein. Wat is je volgende stap? Wat kan je doen om elke 1% beter voor jezelf te zorgen? Begin daarmee. Als je daar hulp bij wilt, help ik je graag.

Mannelijke verpleegkundigen zijn geen echte mannen.

Lekker stigmatiserend, he?

Mijn reactie toen mijn moeder vroeg ik of geen HBO-V wilde doen?

"Ik ben een man dus dat ga ik niet doen."

Toen m'n moeder me herinnerde aan het feit dat ik ambulancebroeder wilde worden nadat ik zelf patiënt was geweest, hielp me.

Want die waren tof en heldhaftig.

Lekker stereotype, hè?

Wat ik toen niet wist, was dat de mannen die mij verzorgd hebben, mijn rolmodellen waren. Daarom wilde ik uiteindelijk de zorg in.

MAAR! Stel je voor: meer mannen die een cruciale rol spelen in het redden van levens en het bieden van zorg aan degenen die het het hardst nodig hebben.

Ze doorbreken de traditionele stereotypen en laten zien dat verpleegkundige zijn niet alleen een vrouwelijke aangelegenheid is.

🚀 Verpleegkunde: een nieuw tijdperk voor mannen!

• Leer waarom steeds meer mannen hun weg vinden naar de zorgsector.
• Ontdek hoe mannelijke verpleegkundigen de kwaliteit van de patiëntenzorg naar nieuwe hoogten tillen.
• Leer hoe hun unieke perspectieven en vaardigheden een frisse wind brengen in de zorgwereld.

🌟 Rolmodellen om naar op te kijken!

• Ontdek het inspirerende verhaal van een man die zijn eigen ervaring als patiënt heeft omgezet in een roeping in de zorg.
• Leer hoe mannelijke verpleegkundigen als rolmodellen fungeren en jonge mannen aansporen om hun passie voor zorg te volgen.
• Ontdek hoe ze patiënten geruststellen en zich kunnen identificeren met hun behoeften.

👥 Een gelijkwaardige verhouding in de zorg!

• Maak kennis met Peter Hahn en het Mannen Netwerk Verpleegkunde, die streven naar een eerlijke 70-30 man-vrouw verdeling in de verpleegkunde.
• Ontdek hoe deze stichting een positieve verandering teweegbrengt in de zorgsector door mannen aan te moedigen om hun talenten te benutten.
• Leer hoe ze de diversiteit en inclusie in de zorg bevorderen, met het oog op betere zorg voor iedereen.

Laat je inspireren door deze geweldige beweging die de zorgsector transformeert! Samen kunnen we een verschil maken en een evenwichtige toekomst creëren in de verpleegkunde. 💪👩‍⚕️👨‍⚕️

Femke was/is verpleegkundige in de thuiszorg. Ze heeft het groepsprogramma gevolgd, het 1 op 1 Treat First Traject en is nu Lampdrager.

Je hoort:

• Hoe ze zichzelf nu op 1 zet en anderen op 2.
• Wat er gebeurt als ze niet naar zichzelf luistert.
• Hoe ze naar zichzelf luistert.
• Wat haar belangrijkste les is voor zichzelf.
• Wat haar nummer 1 tip is voor iedereen die wil beginnen met beter en vaker voor zichzelf zorgen.

Femke haar tekstuele review:

Via Instagram ben ik in contact gekomen met Thomas. Ik zat op dat moment in een revalidatie en was aan het re-integreren op mijn werk. Ik merkte dat ik mezelf steeds meer wegcijferde en het anderen naar hun zin wou maken. Kortom ik zette mezelf op 2..

Na een online webinar heb ik een kennismakingsgesprek gepland. Ik zat in een vicieuze cirkel waar ik niet meer uit kwam. Tijdens de kennismaking hebben we een goed gesprek gehad, ik voelde mij op me gemak en heb toen besloten om mee te doen aan het toenmalige groepsprogramma en om het 1 op 1 traject te volgen.

Ik vond het enorm spannend om aan zo’n traject te gaan beginnen, is iets totaal buiten mijn comfortzone, maar Thomas stelde mij op m’n gemak waardoor de eerste spanning eraf was. Tijdens de sessies was Thomas eerlijk en open, hield een spiegel voor als het nodig was, confronteerde, dacht hij mee en gaf tips, en er was tussendoor tijd voor humor.

De sessies hebben mij veel gebracht. Ik kan mijn grenzen beter aangeven, kan mijn emoties uiten, heb bepaalde routines opgebouwd, bepaalde gewoontes doorbroken, schermtijd die enorm verlaagd is en ik ben niet altijd meer bereikbaar. En het belangrijkste is dat ik doe waarvan ik blij en gelukkig van word, ook al heeft dat veel moeite gekost.Ik ben blij en trots dat ik deze stap heb gezet!

Thomas ik ben je dankbaar voor alles!

Jennifer Bergkamp is 'maar een verpleegkundige die haar mond niet kan houden'. Daarnaast is ze kunstenaar, onruststoker en moeder van de twee mooiste mannen in de wereld.   

Ze kon haar mond niet houden over de zorg rondom een palliatieve patiënt van haar. Ze moest 8 uur besteden aan het regelen van een intakegesprek bij de leverancier. Tijd die ze ook had kunnen besteden aan haar patiënt. Of aan collega's die op hun tandvlees lopen.   

Ze schreef een bijdrage/blog en plaatste die. Nursing plaatste hem ook. 

Het gevolg? Meer dan 500.000 views op Twitter en meer dan 600.000 views op LinkedIn. Daarnaast waren er meerdere magazines en kranten die het overnamen.   

Het resultaat? Ze is nu in gesprek met de VGZ (zorgverzekering) en Nederlandse Zorg Autoriteit. 'Hoog in de boom.'   

Dat is heel wat hè, voor 'maar een verpleegkundige die haar mond niet kan houden'?   

We hebben het verder onder andere over: 

- Hoe dit allemaal is gegaan.
- Wat verpleegkundig leiderschap voor haar is.
- Hoe er misbruik van het DNA van onze beroepsgroep gemaakt wordt.
- Staken en demonstreren als beroepsgroep voor verandering.  
- Hoe het kan dat dat wij als beroepsgroep zo vriendelijk en aardig zijn voor onze cliënten maar zo streng voor onszelf en elkaar? En waarom, als je je kop boven het maaiveld uitsteekt, het heel snel een wij tegen jij wordt?  

Wil je Jennifer haar boek bestellen? Dat kan via https://www.pencil-art.nl/

Afgelopen weekend kwam er een artikel uit in De Volkskrant die 'meer macht voor verpleegkundigen' kopte. 

Macht betekent zeggenschap en dit keer hebben we het hierover.   

Zijn/waren we al uitgepraat? Nee. Over dit onderwerp raak je nooit uitgepraat.   

Reken er maar op dat er ook een deel III komt.

Om kwaliteit van zorg te behalen en behouden, moeten er bepaalde dingen gebeuren. Dat is een mega valkuil voor verpleegkundigen die als valkuil perfectionisme hebben.   

Perfectionisme is niet je kwaliteit. Het is een schadelijk en verslavend systeem van overtuigingen dat uitgaat van de gedachte 'als ik er perfect uitzie, perfect leef en alles perfect doe, kan ik de pijnlijke gevoelens die worden veroorzaakt door schaamte, afkeuring en verwijten voorkomen of tot een minimum beperken.'  Perfectionisme is zo schadelijk omdat perfectie domweg niet bestaat. Het is streven naar een onhaalbaar doel. Bovendien heeft perfectionisme te maken met hoe we gezien willen worden, namelijk als perfect. En ook dat is een onhaalbaar doel, want op hoe we door anderen gezien worden hebben we geen enkele invloed, hoeveel tijd en energie we er ook in steken.  

Perfectionisme is verslavend, want wanneer we te maken krijgen met schaamte, afkeuring en verwijten – en dat is onvermijdelijk -, denken we dat dat komt doordat we niet perfect genoeg waren. In plaats van vraagtekens te plaatsen bij de kromme logica van perfectionisme, bijten we ons vervolgens nog meer vast in onze inspanningen om er perfect uit te zien, perfect te leven en alles helemaal perfect te doen.  

Ieder mens krijgt te maken met schaamte, afkeuring en verwijten (en de angst voor de bijbehorende gevoelens).  Perfectionisme vergroot alleen maar de kans op pijnlijke emoties en leidt vaak tot zelfverwijt.  Dingen als ‘Het is mijn eigen schuld.' en 'Ik voel me zo omdat ik niet goed genoeg ben.’  

Wat vind je ervan om eens te twijfelen aan je perfectionisme in plaats van jezelf?

De werkdruk is een feit. Daar kunnen jij en ik niks aan doen. 

Je kan er wel anders naar kijken en prioriteiten stellen.

Daar help ik je mee in deze podcast door je 1 simpele vraag te geven. 

Succes. 

Verpleegkundigen zetten zichzelf structureel op 2 (of lager). 

Houd je niet van confrontatie? Dit is waar het om gaat. 

Tof als je deze met 1 iemand wilt delen. 

Zie hieronder de gehele tekstuele referentie:  

In november/december 2021 kwam ik in contact met Thomas via zijn Instagram. Op dat moment ging het niet goed met mij en heb ik dit met hem besproken waarna we zijn gestart met het coachtraject.  Met behulp van de app van ACT met informatie en opdrachten ben ik onder andere aan de slag gegaan met mijn belemmerende overtuigingen en wat je regels zijn zodat je je er bewuster van wordt. Je leert er anders naar te kijken waardoor ik ze kon verwelkomen en ermee in gesprek gaan, al ging dit de ene keer makkelijker dan de andere keer.  

De masterclass ‘Grenzen aangeven’ en het groepsprogramma waren voor mij een mooie aanvulling op de 1-1 sessies. Vooral de masterclass met het daarbij horende stappenplan heeft wat in beweging gezet, bewust en onbewust.  De stappen die ik heb gezet en de keuzes die ik heb gemaakt sinds de masterclass kwamen op een gegeven moment met elkaar samen waardoor ik beter bij mezelf ben gekomen. Waardoor ik verder kan op deze reis om beter te leren voelen wat goed is voor mij en confettikanonnen geeft om naar te handelen.  

Goed voelen in plaats van mij goed moeten voelen. Ik ben van ver gekomen en ben blij en dankbaar met waar ik nu sta. In het begin ging het goed en ook best snel door wat ik al wist door de reis die ik al had gemaakt met persoonlijke ontwikkeling. Hierna stagneerde het wat en toch wilde ik het koste wat het kost doorgaan, terwijl dit juist meer stilstand opleverde en Thomas voor mij op de rem trapte wat ik op dat moment nodig had omdat ik het zelf niet zag.  Zelf heb ik er veel van geleerd en ben ik gegroeid in wie ik ben en wil zijn, maar samen ook wel degelijk naar mijn idee, wat ook geholpen heeft om verder te komen. Door onder andere mijn beschermingsmechanisme van aanpassingsvermogen dat ik nu steeds beter bewust zie/voel dat deze mij niet meer dient waardoor ik nu wat meer schijt durf te hebben van wat anderen van mij denken en vinden.  

Ik ben bewuster geworden in wat ik nu doe met betrekking tot kwetsbaar opstellen en beter weten/voelen/aangeven waar mijn grenzen liggen en voornamelijk om beter inzicht te hebben in wat van mij is en wat van de ander. Hierin heb ik tot nu toe de meeste ontwikkeling gemaakt.  Vanuit mijn omgeving en vooral van de mensen die mij niet vaak zien kreeg ik onder andere terug dat ik veranderd ben in positieve zin. Voornamelijk dat ik meer open ben, inspirerend en dat ik steviger sta.  

Een aantal punten waarom ik Thomas aan zou raden om een coachtraject bij te volgen:  

Een spiegel 

Je leert dat je (weer) op een bepaalde manier mag leunen op een ander 

Goed aanvoelen en tussen de regels door kunnen ‘lezen’ 

Een luisterend oor 

Kritisch zijn en goede vragen stellen binnen de sacred space, alles mag er zijn, geen oordeel 

Eigen tijd/tempo en daarbinnen ook buiten bepaalde grenzen kunnen gaan als dit het proces ten goede kan komen in overleg wanneer ik dit zelf niet zag 

Luchtigheid en humor tijdens de sessies en iets met een vlaflip niet meer op een normale manier kunnen eten en zien. 

Voor een HSP-er als ik is dit een mooi traject om beter bij jezelf te komen. Vooral wanneer je het als kracht en als iets positiefs wil gaan zien als je het lastig vindt om hiermee om te gaan.  

Ik ben er nog niet. Ik ben weer op de goede weg en ik zal blijven lopen met kleine of grotere stappen naar mijn poolster aan de horizon. Ondanks dat ik niet weet hoe de weg gaat lopen, heb ik er meer vertrouwen in dat het goed komt en ik mijn energie terug ga vinden en dat voel ik nu ook weer. 

Ik ben Thomas dankbaar voor de afgelopen tijd. Als je de weg even kwijt bent, kan hij je helpen de routekaart te updaten zodat je verder komt. Hoe? Lees bovenstaande dan nog een keer of vraag het hem zelf 🙂

Waarom in jezelf investeren zo moeilijk is. 

De stelling is: verpleegkundigen zijn schapen. 

In deze podcast gaan we er uitgebreid op in en bespreken we wat nodig is voor verandering. 

Verpleegkundig leiderschap is een lege huls zonder persoonlijk leiderschap.

www.thomasgroen.nl/verpleegkundig-beraad

Als je hier hulp bij wilt, weet je me te vinden. 

Zeg eens eerlijk, denk je écht dat altijd en overal tegen beschermd worden de oplossing is? Dat weerbaarheid voor alles en altijd van buitenaf komt, je voor altijd en alles beschermd wordt door je ouders/vrienden/familie/baas/collega’s, en je nooit meer ergens moeite voor hoeft te doen?

Zodat je vanaf de bank je boodschappen kan blijven bestellen, je niet hoeft te sporten, je eindeloos kan blijven swipen, je confrontaties uit de weg kan blijven gaan en TOCH krijgt wat je wilt en voldoening uit je leven haalt?

Nee, dit gaat niet over verslaafd zijn aan je telefoon, koffie, roken of alcohol. 

Het gaat over verslaafd zijn aan zorgen voor de ander, gericht zijn op de ander en problemen oplossen.

Ik kreeg wat vragen op de vorige aflevering en die gingen over de valkuil en hoe je dat oplost. 

In deze vertel ik je meer over hechting en -stijlen en daarna ga ik door met altijd 'aan' staan.

Veel verpleegkundigen moeten altijd beschikbaar- en bereikbaar zijn voor anderen van zichzelf en dat helpt op de lange termijn absoluut niet. 

Ze moeten 24/7 hun telefoon bij zich hebben want 'stel je voor dat....'. (Uitzonderingen daargelaten.) 

Misschien maak je jezelf wel te belangrijk.

Als je weet wat je wilt, kan je kiezen voor wat je wilt zodat je kan krijgen wat je wilt.

Het kan zo simpel zijn als hierboven. 

Hetzelfde geldt voor de titel van deze podcast. Als je weet dat het de moeite waard is, waarom doe je dan geen moeite? Als je weet dat je het wilt, waarom kom je dan niet in actie? 

Neem je leiderschap of blijf je slachtoffer? 

Wat zou je wel en niet moeten doen tijdens je nachtdiensten? 

Een kort maar krachtige aflevering over de do's and don'ts in je nachten. 

Jeroen de Kok nam vorig jaar april contact met mij op nadat hij mijn verhaal gelezen had over dat ik gestopt was als verpleegkundige. We gingen een coachingstraject in en hij behaalde mooie resultaten. Dit is een gedeelte van zijn referentie:

Het resultaat van dit coachingstraject met Thomas is dat ik een sterkere mindset gecreëerd heb. Dit hoor ik ook terug in mijn omgeving, ik straal meer zelfvertrouwen uit en voel me gelukkiger bij de dingen die ik doe. Daarbij moet ik wel eerlijk zijn en zeggen dat ik ook genoeg pijnlijke momenten ervaren heb. Zelfreflectie was soms erg confronterend en ik heb een aantal moeilijke keuzes gemaakt die op korte termijn vervelende gevolgen hadden, maar mij op lange termijn veel hebben opgeleverd.

Ik ben ervan overtuigd dat er veel mensen gebaat zijn bij het volgen van een coachingstraject. Thomas beveel ik aan omdat mijn ervaring met hem erg positief is. Hij geeft je ruimte voor eigen input en stemt de coaching sessies af op de persoon zelf. Verder is hij niet bang om onderwerpen aan te snijden die gevoeliger liggen en pijn kunnen doen. De communicatie met Thomas is laagdrempelig en hij heeft passie voor wat hij doet.

We zijn nu een jaar verder. Hoe is het met hem en wat doet hij nu? 

Je zal veel herkenningspunten in zijn verhaal, wat hij tegen is gekomen en soms nog steeds tegen komt, hoe hij zijn grenzen aangeeft en hoe hij zijn balans bewaakt.